Van hier naar daar en terug!
Dag 1: Naar Miniatuur Walcheren.
We hebben ernaar uitgekeken, de weken, dagen afgeteld en eindelijk is het zover: de speeltuindagen. Vandaag gingen we met 45 kinderen en 10 begeleiders in een extra lange bus naar Miniatuur Walcheren. We mochten zelf de groepjes samenstellen en een begeleider kiezen. Mijn broer en ik zijn nog nooit in Miniatuur Walcheren geweest. Het was er op maandag 6 augustus heel rustig en dat was het fijnst. Dus geen lange wachttijden waar je soms in parken mee te maken hebt. Over de miniaturen: de oudere dingen vond ik mooier dan de nieuwe. Het lijkt wel of die mooier zijn gebouwd. Het waren steeds stukjes dorp of stad met kerken. Er zijn ook knopjes die je kunt bedienen net als in Madurodam. Het leukst was het containerschip: op de knop drukken voor vlammen. Meteen daarna kwamen de brandweerboten uitgerukt om te blussen. Voor glijbanen moet je naar de buitenspeeltuin. Het speelkasteel is een overdekt speelgebeuren. Bovenin is het lekker warm. Of je vindt het bovenin te warm. We hebben tikkertje gedaan in het speelkasteel. Meester Jelle deed ook mee! Meester Jelle was de begeleider van onze groep. Het zakgeld (uit mijn spaarpot) heb ik gebruikt om met afstandsbediening bootjes te laten varen. Mijn mening over deze dag: jammer van de regen maar heel goed geslaagd.
Dag 2: Hutten bouwen.
Voordat we wakker zijn en onze ogen helemaal geopend, weten we het al: de zon schijnt.
Dat kunnen we goed gebruiken vandaag, want we gaan bouwen. De hamers en spijkers hadden we gisteravond al opgezocht en onder de snelbinders van onze fietsen gedaan. Oude kleren, met verf van vorig jaar er nog op, aantrekken en om 9.30 uur staan we met de andere timmerlui in de rij om in te schrijven. Leontine streept de namen op de lijst af en Aaltje zet met een dikke rode stift een teken op een hand. Wij doen ook mee!
Van tevoren hebben we goed nagedacht over het thema Van hier naar daar en weer terug. Als we uitgaan van een station kunnen we echt alle kanten op: een reisje in een raket naar de maan, een tochtje op een ezel, kameel, olifant, een bus-, tram- of metrorit, in een boot stappen of gewoon in de trein. Ons idee wordt goed gekeurd en we timmeren een station, locomotief en wagon van 290 (!) pallets en planken. Andere groepen bouwen de Titanic na en de ophaalbrug ziet er gaaf uit. Er zijn ook een brandweerkazerne en een hotel. Tussendoor krijgen we een appel en bolus: ze zijn lekker. De middagmaaltijd doen we in de hoofdtent en zitten in het gras. Er gaan dozen rond en we kunnen kiezen tussen broodjes kaas of worst. Er is drinken genoeg.
Onze mening over de 2e dag: het cijfer 8. Geen hoger cijfer? Nee, want is toch weer een kind dat zo nodig moet klieren. Waarschuwen helpt niet. De tegenaanval: besjes gooien.
Dag 3: Hutten afmaken en verven.
De set kwasten die papa speciaal voor ons meenam komt goed van pas. We verven ons station in allerlei kleuren en zetten er duidelijk Het Station op. Bent, een jongen uit ons groepje, nam van thuis 3 liter lichtgele verf mee. Eigenlijk zou je ook kunnen zeggen dat het een ongelooflijke troep is geworden, vooral onze kleren. Maar daar waren we voor gewaarschuwd. Op de brief, die we van tevoren in de brievenbus kregen, stond dat we behalve o.a. een flesje voor drinkwater, een zonnig humeur enz. kleren moesten aandoen die vuil mogen worden. De lunch was trouwens op deze woensdag perfect: broodjes met knakworst. Wij zijn toevallig dol op knakworstjes. En we konden weer net zoveel drinken als gisteren.
Deze dag krijgt van ons een 10.
Dag 4: Feestprogramma met de barbecue als grote finale
Papa gaat mee om te helpen als vrijwilliger bij de spelletjes en speurtocht. Hij staat al vroeg klaar. Volgens ons heeft hij veel zin in de dag. Pap is onze begeleider vandaag. Hij kijkt zijn ogen uit als het middageten is. De leiding maakte 350 broodjes met elk 2 knakworstjes klaar. Reken maar uit! Voor en na het eten zijn we stil om te bidden en danken, zoals het hoort.
De speurtocht doen we door het dorp. Van Piet de Koster krijgen we iets te eten of drinken. Het woord van de oplossing kan pap niet op het papier schrijven: het papier is helemaal nat van de regen. De oplossing is Speurneus. Aan het eind van de middag moeten we met papa naar huis om droge kleren aan te trekken.
’s Avonds ging de barbecue van Dick Krijger aan en we hebben lekker gegeten van de broodjes hamburgers, braadworst, saté en porties sparerib. Ijs was er in de smaken aardbei, straciatella en vanille in een krokante wafel. Het regende toen inmiddels niet meer. Rond 19.00 uur gaf Christjan in de blauwe overall het sein dat we konden beginnen met afbreken van de hutten. Uitkijken dat je geen hutten afbreekt en omgooit terwijl er nog mensen binnen zijn! Iedereen hielp mee om op te ruimen. Er blijken ook veel ongelooflijk sterke jonge kinderen van 5,6 en 7 jaar te zijn. Die kids kunnen pas sjouwen! Alles wordt opgeruimd. “En jongens: doen jullie volgend jaar weer mee?” “Jaa!”
(Maar dat kan alleen als er dan weer genoeg vrijwilligers zijn!)