Hamers en kwasten lagen klaar en ook kleren die vies mochten worden. Zodra dinsdag de wekker afliep, sprongen we uit bed. We hadden weer zin in de Kindervakantieweek!

Dit jaar van 12 t/m 15 augustus op de driehoekige strook naast het voetbalveld, omdat in/bij de speeltuin noodlokalen staan.

Onze papa hielp de hele dag mee met het bouwen van onze hut. Onze groep – dat zijn: wij Marijn en Reimer Nijsse, Jochem Braamse, Bent Speksnijder, Ariane Roelse, Maret v.d. Baan, Geert de Wit, Mees en Rein Lans. De groep stond onder leiding van Elvira Smallegange. Jochem Braamse is heel goed in timmeren. De hut had twee delen: aan de ene kant een rechtbank en aan de andere kant een bar. Een volwassene kon er makkelijk in rechtop staan. Een oranje zeil zorgde ervoor dat het niet doorregende. Perfect, want er vielen af en toe spetters, maar binnen hadden we daar geen last van. Tussen de middag hebben we broodjes met knakworst gegeten. Dat smaakte prima want we moesten hard werken.

Op woensdag aten we frietjes tussen de middag. Dat was de dag van hutten afbouwen en schilderen. ’s Nachts had het hard gewaaid, maar alle hutten stonden nog netjes overeind.

Ze waren dus stevig gebouwd.

Donderdag stonden vossenjacht en theater op het programma. Tijdens de vossenjacht ontdekten we o.a. een boef, een chinees, een zigeuner in de straten van Wolphaartsdijk. Het theater werd verzorgd door JeBo entertainment. Jeroen de Boer gaf een super show. Als je goed keek, kon hij bijvoorbeeld toveren met drie citroenen. Echt gaaf!

Aan het eind van de middag begon de barbecue. Daar hadden we natuurlijk vreselijk veel zin in. Dick en Corrie Krijger zorgden met hun medewerkers voor lekkere hamburgers, barbecueworst, saté en spareribs. Daarna kun je altijd kiezen uit drie soorten ijs.

Weet je wat zo leuk is? Met z’n allen in de hut eten!

Na het eten gaf Christjan het teken waarnaar we uitkeken. “Het hutten slopen kan beginnen. Alle nog goede pallets op de ene stapel. Wat niet meer bruikbaar is op de andere stapel.”  

Dat was ook weer hard werken, maar gelukkig hielpen veel ouders mee. Tip: neem volgend jaar eigen werkhandschoenen mee om te voorkomen dat je bijvoorbeeld een splinter in je hand krijgt. 

Voor vrijdag waren er pannenkoeken gebakken. Maar eerst was er ‘s middags spelmiddag.

Er waren springkussens en twee rustplaatsen waar we konden drinken en een snoepje halen.

Om 19.00 uur zou het gaan gebeuren: VREUGDEVUUR. Bij de ingang van het veld stond de brandweerauto. Brandweerslangen waren uitgerold. Brandweermannen en –vrouw liepen heen en weer en hielden alles streng in de gaten. In het midden lag de grote stapel kapotte pallets en oude troep. Alles zou in de fik gestoken worden.

We moesten flink afstand houden en toen de stapel eenmaal brandde, begrepen we waarom.

De vlammen knetterden en laaiden hoog op. De wind deed ze naar de zuidkant waaien.

De hitte was van grote afstand te voelen. Toen de stapel begon in te storten, juichte het publiek. Hier had men op gewacht.

Die avond was de Kindervakantieweek voor maar liefst 95 kinderen tot een goed einde gekomen. Antwoord van Leontine & Christjan Soethout, Marjolein Bronder, Annelien Heijstek, Colinda Westerweel van de organisatie op de vraag “Hoe is de week gegaan?”

“De week is lekker verlopen.” Dat is gelukt door alle hulp van een heleboel mensen en de bijdragen van de sponsors: hartelijk dank allemaal!

Wat wij niet beseffen, is dat het organiseren van de Kindervakantieweek al maanden van tevoren was begonnen. Vergaderen, afspraken maken, taken verdelen, subsidie aanvragen, sponsors aanschrijven en bellen, bestellingen en inkopen doen. Achter de schermen zijn bergen werk verzet. De mensen van de organisatie zijn ontelbare uren bezig geweest.

Daar mag best een halve of hele dag hulp van uzelf tegenover staan als uw kind deelneemt

 aan deze week!

                                                                                              

Marijn, Reimer en Gisela Nijsse.